[2004] Dare Mo Shiranai

[BigFatThumbelina]

DARE MO SHIRANAI




Tytuł: 誰も知らない / Dare Mo Shiranai
Tytuł angielski: Nobody Knows

Reżyseria: Hirokazu Koreeda
Scenariusz: Hirokazu Koreeda
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 141'

Występują:

You jako Keiko Fukishima (matka)
Yuya Yagira jako Akira
Ayu Kitaura jako Kyoko
Hiei Kimura jako Shigeru
Momoko Shimizu jako Yuki
Hanae Kan jako Saki
Susumu Terajima


Opis:

Jest to film oparty na prawdziwych wydarzeniach, jakie miały miejsce w Japonii pod koniec lat osiemdziesiątych. Poznajemy wycinek z życia czwórki dzieci, które zostawione przez matkę w ciasnym mieszkaniu usiłują przetrwać, zdane tylko na siebie. Film nagrodzony na festiwalu w Cannes.

Od siebie:

Film jest długi, ale zupełnie się tego nie czuje, co jest paradoksem bo nic sensacyjnego się w nim nie dzieje. Ot, zwykłe życie. A może nie do końca, bo trudno nazwać życie, jakie prowadzą te dzieci zwykłym. Nieodpowiedzialność matki doprowadza do... albo lepiej sami zobaczcie.
Polecam, bo to kawałek dobrego kina. Fantastyczne aktorstwo i przenikliwie pokazany proces walki o przetrwanie, która jest ponad dziecięce siły.

imdb

[margot.]

Obraz świata dzieci, którzy zostali brutalnie porzuceni przed matkę.
Bardzo dobra gra aktorska, zwłaszcza Yuyi Yagiry, gdzie jego kreacja aktorska była debiutem. Smutny film, aczkolwiek dziecięce uśmiechy, ich niewinność i naiwność w wiarę powrotu matki do domu nie stwarzają aż tak ciężkiej atmosfery.
Nie rozumiem aspektu ze śmiercią Yuki. Spadła z krzesła i się zabiła, znaczy się kark skręciła czy? Od samego sapania jeszcze się nie umiera, a tutaj tak to było pokazane jakby tak właśnie się stało.
Poza tym ta historia jest oparta na faktach i zakończenie pokazuje koniec pewnego etapu w ich życiu, a co się z nimi stało dalej?
Poza tym film, długi, ale wciąga, warto obejrzeć.

wersalus// to żaden spojler.
Snake/ teraz mam moce, to schowałem, bo śmierć dziecka to mocny zwrot akcji i ma to miejsce w końcówce filmu

[Snake]

Moja opinia bez spojlerowania :

"Poznajemy wycinek z życia czwórki dzieci, które zostawiane przez matkę w ciasnym mieszkaniu usiłują przetrwać, zdane tylko na siebie" - jeżeli kogoś zainteresował zarys fabuły, bez dwóch zdań spodoba mu się ten film. On jest bardzo pięknie, przygnębiająco i wręcz prosto ludzki.

Dzieciaki zagrały bardzo ładnie, bohaterowie szybko zaskarbiają życzliwość widza, wydarzenia są smutne, ale i prawdziwe. Pojawia się mnóstwo prawdziwych zachowań społecznych i materiału dla widza do refleksji, czy choćby westchnienia.

Myślę, że warto sięgnąć po ten film, jeśli nie mamy nic przeciwko długiej, prostej i wymownej opowieści o dzieciach zmagających się ze współczesnym światem dorosłych.